Column: Inkoopuitspraak van de maand: 'Wij huren externen in om externen in te huren.'

Tijdelijk personeel inhuren is gewoon een inkooptraject; Er wordt een offerteaanvraag opgesteld, offertes beoordeeld en een overeenkomst gesloten. En als je veel inhuurt heb je dus veel inkoopwerk aan deze inkooptrajecten.

En als je echt veel inhuurt dan kun je dat niet meer zelf met de eigen inkopers maar moet je iemand inhuren om de inhuur-inkooptrajecten te doen. En dus een inkooptraject doen voor het inhuren van medewerker (of organisatie) die de inhuur gaat doen. En dat inkooptraject zou best wel eens door een tijdelijke ingehuurde medewerker gedaan kunnen worden want je had het druk op de inkoopafdeling en dus een paar tijdelijke extra krachten ingehuurd.

Organisaties (en dus ook de overheid) zijn zo niet alleen veel geld kwijt aan de inhuur van tijdelijke krachten maar ook aan het regelen van die inhuur.

'Inhuur' is ondertussen een vak apart geworden in inkoopland: Er worden specifieke inhuur-inkopers gezocht, er worden bijeenkomsten rondom inhuur georganiseerd en er worden whitepapers en artikelen geschreven over de verschillende inhuurmodellen die er zijn bedacht.

👉 Inhuren doe je omdat je een tekort hebt aan eigen personeel, al of niet tijdelijk. Maar doordat je inhuur als inkooptraject moet behandelen krijg je als je veel inhuurt er het vraagstuk bij of je wel voldoende inkooppersoneel hebt om de inhuur te regelen of dat je daar iemand voor moet inhuren. En dan is weer de vraag of je tijd hebt voor het inkooptraject voor de in te huren persoon die de inhuur gaat regelen van de inhuur mensen, of dat je daar dan ook weer iemand voor moet inhuren.